O novo estrago da praza de Armas

Juan J. Burgoa-TIRANDO A DAR

As prazas urbanas sempre foron un lugar de encontro para os cidadáns, sen distinción de procedencia, posición social ou ideoloxía, constituíndo, como espazos abertos e públicos, a esencia da urbe. A Ilustración creou en Ferrol dúas prazas principais no racional barrio da Madalena, as de Armas e Amboage, centros bipolares do espazo urbano, complementadas con outras prazas como lugares de paso e nexo de unión entre o centro e os barrios históricos. Estamos a falar das prazas do Callao, das Angustias e de Capitanía, lugares que hoxe perderon parte do seu encanto e características.

No que atinxe á Porta Nova, máis tarde praza de España, foi o lugar dos experimentos e ocorrencias que levaron a cabo as catro anteriores corporacións municipais, gastando unha morea de diñeiro público en estragar o que fora amplo lugar de entrada á cidade. A Praza Vella leva anos en estado ruinoso tras unha reforma desaxeitada. As praciñas de Sánchez de Aguilera e San Roque nunca tiveron unha merecente atención e a de Canido quedou deturpada pola colocación dunha morea de maceteiros e bolardos. Mentres tanto a praza da Constitución constitúe hoxe un frío marco cidadán para a montaxe de feiras e atraccións infantís.

Desta volta tócalle a quenda das reformas á praza de Armas. Preténdese levar a cabo, despois dun pouco exemplar concurso, un proxecto que leva o incoherente lema “Lugar de todas”, que non aporta nada e ademais esquece as opinións das asociacións de veciños e de comerciantes, que son os que viven e traballan no barrio da Magdalena. O resultado foi o que moitos cidadáns consideran unha chapuza: unha praza de acusada pendente, chan de terra areosa, árbores de folla caduca, ausencia de xardíns, carencia dun parque infantil para os nenos, e para rematalo proxecto unha escultura tan absurda como as que invaden as nosas rotondas.

Quizais non sexa o mellor momento para derrubar o fachendoso edificio apirulado do Concello, pero desde logo se tiña que respectar o necesario aparcamento subterráneo, deixando a entrada e saída do mesmo polas rúas da Terra e Rubalcava que arrodean a praza, e deste xeito poder facer peonil o correspondente tramo da rúa Real. O Concello debería botar antes unha ollada á praza de Amboage e facer algo semellante, pero sempre sen as atafegantes terrazas.