Luís Mera. Nos ha dejado un amigo

Nos ha dejado un amigo, un hombre bueno y generoso, un ferrolano sobrio y cabal. Los últimos años tuve una continua relación con Luis Mera Naveiras; en su casa de Santa Cecilia, bajo la sombra benéfica de una higuera, sostuvimos largas conversaciones sobre variados asuntos que siempre nos llevaban a tratar, a veces con opiniones divergentes y otras no, los temas culturales de Ferrol.

Una enfermedad cruel y persistente quebró su salud estos tres últimos años, teniendo que sufrir unos durísimos tratamientos paliativos, llevando con gran entereza y serenidad su dolencia. Trabajó hasta el final, mientras sus fuerzas se lo permitieron.

Moitas cousas quedarán na lembranza. Outros, con mellores argumentos que eu mesmo, poderán falar das súas actividades no eido da cultura, do seu traballo na revista FerrolAnálisis e o Club de Prensa, aos que tanto tempo dedicaba últimamente. Outros poderán escribir dos seus amplos coñecementos musicais ou da súa etapa como directivo no Ateneo Ferrolán.

Hoxe eu quero lembrar o que coido foi o seu mellor traballo a prol de Ferrol: a súa brillante etapa de asesor de cultura do Concello de Ferrol entre os anos 1993 e 1995, cando coordinou aquelas interesantes exposicións no Centro Cultural Municipal nas que se deron a coñecer aos ferroláns as obras da pinacoteca do Hospital de Caridade ou as imaxes da arte relixiosa en Ferrol, poñendo en valor o noso Patrimonio Cultural, nun labor que outros responsables culturais non foron quen de continuar logo.

Nos ha dejado un amigo, un hombre bueno y generoso. A su mujer Encarna y a su familia, mi condolencia por su pérdida

  Juan J. Burgoa