Roldas de prensa

Miguel Alonso

Asegúrolles que no meu entorno non hai nin un só votante do Partido Popular. Non, non é que eu estea rodeado de extremistas radicais de esquerdas deses que rompen España (Deus noso señor libroume dese “mal”). O que pasa é que non teño ningún coñecido que admita ter votado ao PP nas últimas eleccións. Si, sei que algúns (en realidade, moitos) o fixeron, pero ningún o admite. Ata onde a miña clarividencia, que non é moita, me da a entender, teñen vergoña e supoño que irá en aumento.

Eu tería vergoña de ter un presidente que, para dar explicacións sobre o escándalo de corrupción no que está sumido o seu partido, se esconde detrás dunha pantalla. Coma se isto fose 1984. E máis que unha rolda de prensa o que fixo foi ler un comunicado, xa que non admitiu preguntas. Un tirón de orellas ben forte para os medios que non se queixaron por isto. Non fixeron o seu traballo, que é preguntar e ofrecer respostas. Non me refiro, claro está, a todos, xa que algúns si expresaron a súa contrariedade e, incluso, algúns xornalistas negáronse a acudir.

Pero si, xa lles digo que eu tería vergoña. Iso é todo o que vai facer neste asunto? esa é a súa maxistral forma de tranquilizar aos seus votantes? Parece que a amnistía fiscal serviu para que xente como Bárcenas “legalizara” a súa situación, vai seguir en vigor? Era iso o que buscaban? Por certo, queren facer parva á cidadanía mostrando as súas declaracións da renda? O diñeiro negro non é negro porque non se declara?

Ignoro se os papeis publicados, e que teoricamente están escritos por Bárcenas, son reais. Ignoro se El País publicou unha información veraz (non sería a primeira vez que menten, a última “metida de pata” foi a imaxe dun falso Chávez convalecente). O que me sorprende é que os xornais da caverna mediática non parecen dubidar da culpabilidade desta xente. A portada de La Gaceta (a versión escrita dos amigos de Interlobotomía) sinalaba a Rajoy directamente (creo lembrar que dicía “A Rajoy también le pagaron los viajes”). Parece que ao amado líder se lle está revolucionando o galiñeiro. Por que os seus compañeiros de viaxe o acusan tan directamente?.

Agora, antes de rematar, unhas pequenas puntualizacións, por se as moscas:

–          PREGUNTA 1: Señor Alonso, é vostede un demagogo, por que lle preocupa tanto a corrupción do Partido Popular e non di nada da corrupción socialista? Ten vostede un bo exemplo en Andalucía.

–          RESPOSTA 1: Que o PSOE rouba? A quen? Non mo podo de creé. Vale, pois se rouba, e son atopados culpables haberá que castigalos, non? Ao igual que no caso do PP, cárcere a quen lle corresponda.

–          PREGUNTA 2: Sigue sendo vostede un demagogo! Un esquerdista radical!  Fale da familia Puyol e dos seus chantaxes! Fale deles, que son cataláns! Vostedes os de esquerdas nunca se meten cos cataláns.

–          RESPOSTA 2: A pesares da miña lóxica reticencia como esquerdista radical a criticar a un partido neoliberal e de dereitas como CiU, dareille a mesma resposta que no anterior caso: Xuízo e, no seu caso, cárcere. Sen contemplacións.

–          PREGUNTA 3: Xa, xa, iso vostede o di todo para quedar ben e porque aos partidos da súa órbita xudeu-masónica aínda non os pillaron en nada grave. Que fará no caso de que, por exemplo, pillen a un dirixente de IU coas mans na masa?

–          RESPOSTA 3: Como vostede ben imaxina, a corrupción non é igual para todos, a dos meus é menos grave… É broma, pois non, aínda que lle sorprenda daríalle a mesma resposta: Xuízo e cárcere. E ademais, ao ser “dos meus” eu faríalle algo máis contundente, porque á fin e ao cabo, é “dos meus”. Pero en fin, non sei se me crería aínda que agardo que vostede teña a mesma compaixón nula polos “seus”.